25 Mart 2009 Çarşamba

dilberim

bir göz vuruşunla olur insan
hak ile yeksan
o nasıl bakıştır dilberim
göğü titreten suyu yakan
kendimi kendi girdabında boğduran
bir göz vuruşunla ölür insan
ve anlar insan olan

ay ışığı yansıması değildir yakamoz
sevda ateşim de bir kıvılcım değil
bilesin o kendinden harlı
bilmiyorsun gönül değildir bir yap-boz
kırılışı kanlı olur kanlı
ay ışığı yansıması değildir yakamoz
küle dönmüş yangından bedenim
bir dokunuşla istersen gel de boz

Cemal Süreya adının bir harfini attı
elma yedirdi şiirlerindeki kadınlara
bende atacak bir harf de yok
canıyla besledi hüznün kuşlarını
sende kalmış canım benim
bende artık o da yok

kendi girdabımda boğuluyorum
aşk diyorlar ama bence cinayet
intihar dersin bilirim sorsam sana
hem oldum hem öldüm ben
senin o bir göz vuruşunla
tüm harflerini attım adımın
ben yok artık herşey sen
izi mukaddesdir mabedimde
attığın her adımın
dilberim bir bilsen

Hüseyin MAVİCE

hiç gitme sen

çıkıp gelsen şimdi
ve getirsen yüreğini
bir yaşamak olsa
içinden taştığımız
ellerini de getirsen
ki ellerin güzel
oysa yaşamak
bir sigaranın kibrit alevine
uzak olduğu kadar uzak

çıkıp gelsen şimdi
ve birlikte düşlerini
sonra hepsini yaksak
yeni hayaller kursak
içinde olduğumuz
dünyaları yaratsak
gözlerini de getirsen
ki gözlerin güzel
oysa yaşamak
bir sigaranın kibrit alevine
uzak olduğu kadar uzak

çıkıp gelsen şimdi
ve hiç gitmesen
o kibritle eski dünyamızı yaksak
ışığında gözlerine bakıp
aleviyle ısınıp
sigarayı yaksak
ve yansak

Hüseyin MAVİCE

bir bilsen

sevgili
bir bakışın vardır senin
senin bile bilmediğin
tanrı çıksa karşıma
ve dese ki
bu bakış uğruna yarattım varlığı
inanırım
bir gülüşün vardır senin
senin bile bilmediğin
baharı getiren
yaşama can veren
bilirim

sessizlikte senin sesin
karanlıkta ışığı gözlerinin
dokunduğum herşeyde tenin
sana sarıldığım gece gibi
hissederim

sevgili
cansuyu verdin ruhuma
bir çizgi çektin ufkuma
çizgi sen ötesi sen gerisi sen
ne var ise gördüğüm dünyada
herşey sen
bir bilsen

Hüseyin MAVİCE

bir düşte ölmek

geçer mi hayallerle bir ömür
yirmi ikiyi eksilttik şimdiden
ömürden artık iki yirmi
ve uykular bölünür

şekilsiz düşler raddesinde
istem yaratımsa bir de
hayat denen bu sahte düşte
diyorlar ki düş de ölme

hayal kırıklıkları artıkları hayatın
kesmez mi gönlü değdiği yerden
ve "artık" demeyi bırakmak da istesen
keşkeler yol verir mi

bir yol düşlüyorum
ne düşmek var ne de yürümek
yol var sadece ve ben
yaptığım tek eylem gülmek
ve bir düşte ölmek

Hüseyin MAVİCE

adem ile havva

içime çekerken her iç nefesini
parçalanıyor içim
kaybederken şeklini her biçim
gözlerimde resmi senin

bir uğultuysa yaşamak
sessizliğe teslim diyarlarda
yar bil ki tek hisim
kulağımda çınlayan sesin

ve tanrı yarattı dişiyi
kovulduysam cennetten bunun için
peki değmez mi duymaya o sesi
parçalansa da içim

Hüseyin MAVİCE

10 Mart 2009 Salı

sevgilisi olup kur yapanlar üzerine

bir hengamedir yaşamak
nice şey saklarız
sakınmadıklarımızın ardına
iki birden küçüktür
çoğu zaman
sevgilerimiz sevdalarımız
günden güne küçük

bir safsatadır yaşamak
nice yalanlar söylemişlerdir
doğruların ardına
çoğu zaman
hem de yüzümüze baka baka
yalanlarınız yaralarınız
günden güne büyük

bir yaşayamamaktır yaşamak
nice bakış atılmıştır size
elde etme sevdasına kurban bedenler
nice edalı gülüşler
ve her biri biriyle beraberdir
aslında hep yanlış anlayan siz
gözler yalan söylemez!
aldanışlarınız aldatışlarınız
günden güne hüzün

Hüseyin MAVİCE