22 Mayıs 2009 Cuma

üçgenle yamuğun masalı

bir yuvarlak en köşede yaşamak istedi
ne kadar istedi ise o kadar beceremedi
bir üçgen köşeden nefret ederdi
ne yaparsa yapsın oraya düşerdi
cezbediciydi köşe ve tiksindirici
arayan bulmadı onu
bulansa aramadı
berraklaştı köşe ve bulandı
sonrası çığlığıydı sesizliğin
ve yakarışı serzenişlerin
üçgen kabullendi köşeyi
yuvarlak döndü durdu
en sonunda ise
şekilsiz bir yamuk oldu

Hüseyin MAVİCE

aşk yakar

kırılmasın o güzel gönlün
darılmasın ne olur
bir sessizliğe gömülmesin çığlıkların
haykırışların gönlümde duyulur
depremler yaratıyorsun benliğimde
ben sende eriyorken hem de
çift bile diyemiyorken ben bize
biz biriz sevdiğim anla ne olur
varlığınla varoldum
varlığında yokoluyordum
ve şu an sensizlikten
kavruluyorum

sevdiğim anla ne olur
seni çok seviyorum
bir yorum değil bu
varoluşun en saf hali
ve İsanın dediği gibi
tanrı: sevgidir sevgi

köşeleri yoktur yuvarlağın
ben içi boş bir çember
sevgin doldurur içimi
ve daire olur biçimi

köşeleri yoktur yuvarlağın
sevgimin sınırı olmadığı kadar
ve aşk yakar


Hüseyin MAVİCE

dönüş

tam dönüş yapmak tehlikelidir
yarım kadar
biri aksi istikamet
diğerinde aynı acılar var

Hüseyin MAVİCE

hoşçakal

arkadaşım
ardımdan üzülmeyesin
sana arkadaş da diyemem
sen kardeşten ötesin
gidiyorum buralardan bilesin
ve unutma
intihar bir ölüm değildir
çünkü hiçbir ölüm seçim değildir

seçimler seçimler seçimler
ruhumuzu parçalamadık mı yıllarca
kanamadı mı gönlümüz hiç
bir bedendik bütün gözüken
fakat içimiz
hiçimizdi hiçimiz
ben seçimi yapmışım çoktan
ki biliyorken çocukluktan
vakit gelmiş farkettim
gidiyorum buralardan
intihar bir ölüm değildir
çünkü hiçbir ölüm seçim değildir

kal desen de kalamam bilirsin
ne cennete gideceğim diyeceğim
ne de
ne ben bir arı olurum
sen bir çiçek
ne olacaksa olacak bilinmez
göreceksem göreceğim
yokoluşsa zaten hiç bilmeyeceğim

intihar bir ölüm değildir
çünkü hiçbir ölüm seçim değildir
hoşçakal

Hüseyin MAVİCE

meleğim

dünyaya gözlerimi açtığım an kadar
berraklaştı ruhum
seni ilk gördüğümde öldüm
ve yeniden doğdum
işte bu yüzden
hiç günahım yok benim
bir bebek kadar masum
çocuk kadar mutluyum
misalidir senli anlarım cennetin
cehennem mi?
gönlümde olmadığın bir anı
hiç bilmediğim meleğim

Hüseyin MAVİCE

asma srog erg

kafka
ne anladı ne sevdi seni
tiksindiği kadar kendinden
dökülür müydü ağızdan o cümleler
boşalır mıydı bendinden
yalnızlığa hep sitem
oysa arthur kavramışken
spinozanın kendiliğinden gelen
acısına nietzche ortak olurken
kafka ne anladı ne sevdi seni
tiksindiği kadar kendinden
bir greg idin kendinleyken
sonra çiftlendin
kavrayamadı bildiğini düşünen
greg "or" samsa
hangisiydin sen
yoksa ben mi
ben mi tersten giden
asma srog erg

Hüseyin MAVİCE